Radek Baborak & Orquestrina Cuatrocientas Estaciones De Astor Piazzolla (CD)

In het jaar van de honderdste geboortedag van Ástor Piazzolla brengt de dirigent en fenomenale hoornist Radek Baborák een album uit met enkele van de bekendste composities van de beroemde componist in de stijl van de Argentijnse tango. De release van het album op 11 maart 2021 markeert wat Piazzolla's honderdste verjaardag zou zijn geweest. Het toeval wil dat Radek Baborák, die met dit album zijn pioniersreis als arrangeur van Piazzolla's werk heeft voltooid, op dezelfde dag zijn verjaardag viert. Het album is opgenomen in samenwerking met het Radek Baborák Orquestrina, een ensemble dat bestaat uit de meeste solisten en kamermusici. De variabele bezetting wordt aangepast aan de behoeften van individuele projecten, die meestal bestaan uit op maat gemaakte arrangementen van muziek die oorspronkelijk voor andere instrumenten is gecomponeerd. Baboráks wens om het repertoire voor de Franse hoorn uit te breiden door middel van dergelijke arrangementen bracht hem uiteindelijk bij Ástor Piazzolla. In samenwerking met arrangeurTomás Ille en na advies van de beroemde violist Fernando Suárez Paz, die tien jaar lang deel uitmaakte van Piazzolla's bejubelde Quinteto, introduceerde Baborák zijn eerste, originele bewerkingen van Piazzolla's muziek in 2014, op het debuutalbum van zijn ensemble. In 2019 wijdde hij een geheel gelijknamig album aan Piazzolla, eveneens opgenomen door Orquestrina. Het karakteristieke tangogeluid van de bandoneon wordt in Baboráks arrangementen geproduceerd door de Franse hoorn, basklarinet, viool en piano. Samen met zijn collega's heeft Baborák de catalogus van geluiden en geluidseffecten uitgebreid die beschikbaar zijn voor de uitvoering van Piazzolla's muziek, waaronder rappen op de Franse hoorn, klappen uitgevoerd op basklarinet,geprepareerde piano, glissando's, imitatie van het geluid van krekels, sirenes en andere. In de uitvoering van Piazzola's muziek verwerken de leden van Orquestrina vaak geïmproviseerde cadenzen, vaste improvisaties en maken ze vrij gebruik van Piazzolla's typische versieringen. Hun spontaan energieke en tegelijkertijd lyrische spel tilt Piazzolla's compositorische vindingrijkheid naar een geheel nieuw niveau.