Rachel Podger, Brecon Baroque Bach: Double & Triple Concertos (Super Audio CD)

Bol Partner

Voor twee solisten kozen zij zelf – het zogenaamde ‘Bach Dubbel’ (alias het beroemde Concerto voor twee violen in D mineur) en het werk voor viool en hobo. Natuurlijk is de universele aantrekkingskracht van het eerste onovertroffen met zijn tijdloos mooie middendeel van exquise gesprekken tussen de twee violen, omlijst door krachtige buitenbewegingen. In feite is dit stuk een zesdelig concerto, zoals hij zelf op de titelpagina van het manuscript vermeldde ‘Concerto a Sei’ – alle partijen spelen een cruciale rol in de kleur en de rijkdom van het ensemble. Het uitvoeren van deze stukken met slechts enkele spelers op elke partij in plaats van een orkest maakt de rollen van ieder van ons bijzonder uitgesproken en duidelijk, wij allen ‘concerto-ing’, niet alleen de conventionele ‘solisten’. Het andere dubbelconcert op deze opname heeft een donkerder, breder en dramatischer landschap. Het contemplatieve langzame deel is het beste antwoord op de vraag ‘what can I listen to after such a long day’s work?’ zijn zachte swing en prachtige welluidende lijnen verzachten alle pijntjes en kwaaltjes. Het laatste deel voelt aan als een aardgebonden ‘klompendans’ vol reels en japes. Het Triple Concerto in A mineur is een wereld op zich: het’is eigenlijk een klavecimbelconcert waaraan de kleuren van de fluit en de viool zijn toegevoegd – dezelfde bezetting als in Bach’s Brandenburg Concerto no 5. Ongeveer vijftien jaar na de Brandenburgse schreef Bach de buitenste delen van de Tripel uit zijn Prelude en Fuga, bwv 894, en het langzame deel komt uit de Orgel Trio Sonate, bwv 527. Het is een briljant geschreven stuk voor clavecimbel, dat veel nieuwe klaviertechnieken vertoont met snelle figuraties en interessante en boeiende ripenpartijen. Zoals bekend was het recyclen van zijn eigen werken en het aanpassen ervan voor verschillende doeleinden en contexten een gangbare praktijk voor Bach, en het is algemeen bekend dat zijn clavecimbelconcerten allemaal hun muzikale stem aanvankelijk vonden in versies voor andere instrumenten, met name de viool. Dat is het geval voor deze beide dubbelconcerten; voor het concerto voor viool en hobo is de enige overgebleven bron de partituur voor twee klavecimbels uit de concertreeks van het Collegium Musicum van de componist in de jaren 1730. De bezetting van viool en hobo is speculatief, zij het meer dan een gok. Het is een genot om te spelen: de rijkelijk in elkaar vervlochten lijnen van de solo-instrumenten zorgen voor intensiteit en opwinding, of het nu in gesprek is of in competitie. De solopassages benemen je de adem binnen het domein van de virtuositeit. Bachs vioolschriftuur kennende begrijpen we zijn voorliefde voor het instrument, niet in het minst de zorg voor het uitzonderlijke vakmanschap van het idiomatische schrijven voor het instrument. Het gaat veel verder dan elke andere barokcomponist.

Fnac

Channel Classics Double & Triple Concertos