Pharmakon Maggot Mass (LP) (Coloured Vinyl)

Pharmakon’s album Maggot Mass is een compromisloze verkenning van menselijke destructie, consumptie en de apocalyptische gevolgen van ons handelen. Dit LP-album, uitgegeven op coloured vinyl, behoort tot het genre death industrial, met sterke invloeden uit noise, power electronics en experimentele industrial, en is uitgebracht in het jaar 2024. Margaret Chardiet, het brein achter Pharmakon, staat bekend om haar rauwe, fysieke aanpak van geluid, wat op Maggot Mass resulteert in een album dat op zowel thematisch als sonisch niveau dicht op de huid zit. Maggot Mass is een reflectie op de verwording en vervreemding van de mens tegenover de natuur. Het album bestaat uit vijf tracks die samen een verontrustend, zwermend geheel vormen; het werk groeit van ongepolijst minimalisme tot een overweldigende geluidsmuur waarin de afstand tussen luisteraar en wereld steeds schrijnender wordt. Het werk begint ceremonieel en broeierig en evolueert via gruizige, bestiale industriële passages naar een climax die het ongemak van het moderne bestaan genadeloos blootlegt. De sfeer is unheimisch: Maggot Mass is nadrukkelijk geen achtergrondmuziek, maar dwingt je om stil te staan bij onze verhouding tot de natuur en elkaar—of juist het ontbreken daarvan. Drie tracks die op dit album naar voren treden zijn Wither and Warp, Splendid Isolation en Oiled Animals. Wither and Warp opent de plaat met pulserende ritmes en insectachtige geluidssculpturen die een onheilspellende toon zetten. Splendid Isolation werkt vanuit een bijna martiaal ritmisch fundament, waarbij vervreemdende vocalen en overdonderende noise elkaar afwisselen. Het slotnummer, Oiled Animals, baant zich een weg als een allesverterende storm van sonisch geweld en onderliggende existentiële wanhoop. Maggot Mass laat zien hoe Pharmakon haar klankpalet uitbreidt met meer traditionele songstructuren, zonder aan intensiteit of compromisloosheid in te boeten. Het resultaat is een plaat die tegelijkertijd toegankelijker en corrosiever klinkt dan haar eerdere werk. De muziek is meeslepend, verwarrend, en vooral dwingend: na de laatste klanken blijft de stilte achter als een klap, en de luisteraar met een gevoel van onbehagen en reflectie. Pharmakon levert hiermee een werk af dat de doodsstrijd van een stervende planeet in sonische vorm vangt, en dat zijn gelijke nauwelijks kent in het hedendaagse experimental- en industrialgenre.