Paco De Lucia Concerto Aranjuez (CD)

Paco de Lucía’s album Concerto de Aranjuez, uitgebracht in het begin van de jaren negentig, is een indrukwekkend werk waarin de flamencogitarist flamenco en klassieke muziek samenbrengt op unieke wijze. De opname is de vertolking door Paco de Lucía van het beroemde ‘Concierto de Aranjuez’ van de Spaanse componist Joaquín Rodrigo, uitgevoerd samen met het Orquesta de Cadaqués en onder leiding van Edmon Colomer. De combinatie van het orkest met de vurige, percussieve flamencogitaar van De Lucía geeft deze klassieke compositie een ongekende expressie en dynamiek. Hiermee weet De Lucía zowel de emotionele diepgang als het virtuoze karakter van het werk tot uiting te brengen. Het album behoort tot het genre flamenco in combinatie met klassieke muziek. Naast de drie delen van het ‘Concierto de Aranjuez’ bevat het album ook drie bewerkingen van delen uit ‘Iberia’, het meesterwerk van de Spaanse componist Isaac Albéniz. Deze stukken worden, naast Paco de Lucía zelf, ook gespeeld door gitaristen José María Bandera en Juan Manuel Cañizares, die samen met De Lucía zorgen voor rijke, gelaagde gitaarpartijen. Op de cd zijn onder andere de volgende tracks te vinden: ‘Allegro Con Spirito’, het eerste deel van het Concierto de Aranjuez, dat opent met energieke passages en flamencotekenen die de luisteraar direct meenemen in het typische Spaanse temperament van het werk. Het langzame deel ‘Adagio’ is mogelijk het meest iconische onderdeel van het concerto; Paco de Lucía’s interpretatie onderscheidt zich door een subtiele, maar indringende persoonlijke noot. Verder bevat de cd ook het stuk ‘Triana’, afkomstig uit ‘Iberia’ van Albéniz, waarin het trio gitaristen de rijke muzikale sfeer van de Andalusische wijk Triana weet te vangen. De totale speelduur van het album bedraagt iets meer dan 39 minuten, waarmee elke track de ruimte krijgt om zich volledig te ontvouwen. De sound van het album staat bekend om de helderheid van de gitaarpartijen, de soepele samenwerking met het orkest, en de gedreven, bijna improviserende aanpak die kenmerkend is voor Paco de Lucía. Door zijn meesterlijke techniek en zijn diepgewortelde gevoel voor Spaanse muziek wist De Lucía met deze opname een brug te slaan tussen de klassieke en de flamencotraditie. De originele release van Concerto de Aranjuez vond plaats in het begin van de jaren negentig. Sindsdien is het album zowel binnen het klassieke als het flamencopubliek erkend als een hoogwaardige interpretatie van een Spaans meesterwerk, waarbij de grenzen tussen genres op schitterende wijze vervagen. Het album blijft een mijlpaal binnen de discografie van Paco de Lucía en is een tijdloos eerbetoon aan zowel de flamencogitaar als de klassieke Spaanse muziek.