Nuccio Trotta 10 Piano Sonatas (2 CD)
Beschrijving
Bol Partner
De componist Aleksandr Nikolajevitsj Scriabin was een controversiële figuur: zijn originele en vernieuwende werken zijn gehuld in spiritualisme en mystiek, en geïnspireerd door een synesthetische opvatting van kunst.Hoewel dit nog niet volledig wordt erkend, leverde de Russische musicus een cruciale bijdrage aan de evolutie van de 20e-eeuwse muzikale taal; zijn tien pianosonates zijn zowel opmerkelijk vanwege hun esthetische waarde als vanwege hun historische belang.In de laatste vijf sonates wordt Scriabins karakteristieke stempel gezet door middel van vernieuwende compositietechnieken. Sonates zes tot tien werden opgevat als studies of fragmenten van multisensoriële mystieke werken (klanken, parfums, lichten en dansen), onvoltooid gelaten vanwege de vroegtijdige dood van de componist. Sonate nr. 7, op. 64 is getiteld Witte Mis, omdat de componist van mening was dat het heldere en hemelse karakter ervan - in tegenstelling tot de duisternis van het voorgaande werk - de geestelijke reiniging van de mensheid vertegenwoordigde. In Sonate Nr. 8, Op. 66 wisselen verschillende stemmingen elkaar af - sereniteit, angst, onrust, onstuimigheid - waardoor het een complex werk is en moeilijk uit te voeren. De laatste twee sonates - nr. 9, op. 68, bekend als de Zwarte Mis (niet de titel van Scriabin) en nr. 10, op. 70 - worden ook gekenmerkt door een sterke expressieve dichtheid, en delen het experimentele en mystieke verlangen van de drie voorgaande sonates. Het zijn originele, verrassende en visionaire werken, die de vertolker en de luisteraar binnenvoeren in een verbijsterende klankwereld die opwindend is, rijk aan suggesties en veelvormige beelden.'Muziek vertegenwoordigt voor mij een reis naar de kern van mijn eigen ik, een reis die pas eindigt met mijn laatste dag. Muziek ontdoet ons van onze kleinzieligheid en laat ons kaal en rein achter. Het is onze eerste plicht om elke ijdelheid of praalzucht achter ons te laten wanneer we haar benaderen. Alleen dan kunnen we hopen het waardig te zijn. Want de muziek mag niet uitgebuit worden, wij moeten haar herauten worden.' Deze verklaring van poëtische, spirituele en existentiële intentie is hoe de pianist Nuccio Trotta de muziek benadert, die voor hem een bron van leven is. Zijn repertoire strekt zich uit van de vroegste pianomuziek tot die van de jaren 1900. Hij behaalde zijn diploma aan het Conservatorium van Bari, sindsdien is zijn kunstenaarschap alom geprezen, zowel bij openbare wedstrijden als bij concertuitvoeringen; steeds werd hij begeleid door internationaal gerenommeerde musici als wijlen Aldo Ciccolini.In 1989 behaalde hij zijn meesterdiploma aan het Mozarteum van Salzburg bij de voormalige directeur van het Conservatorium van Moskou, Sergei Dorensky, die (net als andere internationale meesters) opmerkte dat deze pianist een aangeboren aanleg heeft voor de muziek van Scriabin, een componist die steevast op Trotta's concertprogramma's voorkomt.
Beschrijving
(2)
De componist Aleksandr Nikolajevitsj Scriabin was een controversiële figuur: zijn originele en vernieuwende werken zijn gehuld in spiritualisme en mystiek, en geïnspireerd door een synesthetische opvatting van kunst.Hoewel dit nog niet volledig wordt erkend, leverde de Russische musicus een cruciale bijdrage aan de evolutie van de 20e-eeuwse muzikale taal; zijn tien pianosonates zijn zowel opmerkelijk vanwege hun esthetische waarde als vanwege hun historische belang.In de laatste vijf sonates wordt Scriabins karakteristieke stempel gezet door middel van vernieuwende compositietechnieken. Sonates zes tot tien werden opgevat als studies of fragmenten van multisensoriële mystieke werken (klanken, parfums, lichten en dansen), onvoltooid gelaten vanwege de vroegtijdige dood van de componist. Sonate nr. 7, op. 64 is getiteld Witte Mis, omdat de componist van mening was dat het heldere en hemelse karakter ervan - in tegenstelling tot de duisternis van het voorgaande werk - de geestelijke reiniging van de mensheid vertegenwoordigde. In Sonate Nr. 8, Op. 66 wisselen verschillende stemmingen elkaar af - sereniteit, angst, onrust, onstuimigheid - waardoor het een complex werk is en moeilijk uit te voeren. De laatste twee sonates - nr. 9, op. 68, bekend als de Zwarte Mis (niet de titel van Scriabin) en nr. 10, op. 70 - worden ook gekenmerkt door een sterke expressieve dichtheid, en delen het experimentele en mystieke verlangen van de drie voorgaande sonates. Het zijn originele, verrassende en visionaire werken, die de vertolker en de luisteraar binnenvoeren in een verbijsterende klankwereld die opwindend is, rijk aan suggesties en veelvormige beelden.'Muziek vertegenwoordigt voor mij een reis naar de kern van mijn eigen ik, een reis die pas eindigt met mijn laatste dag. Muziek ontdoet ons van onze kleinzieligheid en laat ons kaal en rein achter. Het is onze eerste plicht om elke ijdelheid of praalzucht achter ons te laten wanneer we haar benaderen. Alleen dan kunnen we hopen het waardig te zijn. Want de muziek mag niet uitgebuit worden, wij moeten haar herauten worden.' Deze verklaring van poëtische, spirituele en existentiële intentie is hoe de pianist Nuccio Trotta de muziek benadert, die voor hem een bron van leven is. Zijn repertoire strekt zich uit van de vroegste pianomuziek tot die van de jaren 1900. Hij behaalde zijn diploma aan het Conservatorium van Bari, sindsdien is zijn kunstenaarschap alom geprezen, zowel bij openbare wedstrijden als bij concertuitvoeringen; steeds werd hij begeleid door internationaal gerenommeerde musici als wijlen Aldo Ciccolini.In 1989 behaalde hij zijn meesterdiploma aan het Mozarteum van Salzburg bij de voormalige directeur van het Conservatorium van Moskou, Sergei Dorensky, die (net als andere internationale meesters) opmerkte dat deze pianist een aangeboren aanleg heeft voor de muziek van Scriabin, een componist die steevast op Trotta's concertprogramma's voorkomt.
Fnacverzamelalbum - Verschenen op 01/07/2020
Productspecificaties
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op:
Gerelateerde producten
Naar shop
