Mike Westbrook Rossini (CD)

Bedenk dat dit geen verzameling geïsoleerde episoden is, maar ook een aanzienlijk ensemble-werk, vol ontspannen pastorale lucht afgewisseld met meer tumultueuze melees - een juxtapositie die een gunst heeft gevonden in Westbrooks schrijven ... Kenmerkend is dat zijn arrangementen je in een ogenschijnlijk comfortabele omgeving plaatsen, om dan plotseling je gevoel van perspectief te veranderen met een snelle verandering van stemming. Als componist en arrangeur van de eerste rang, gedijt Westbrook bij contrast en diversiteit; maar zelfs gezien dat, zouden Westbrook-Rossini's speelse suggesties van Ellington, Anthony Braxton, en Charlie Chaplin als surrealistisch beschouwd kunnen worden. Maar uiteindelijk is het Rossini, is het Westbrook, en ontmoeten de twee elkaar. - Art Lange?