Luisa Imorde Polychromie (CD)

Op haar vorige albums heeft de jonge Duitse pianiste Luisa Imorde al verschillende muzikale persoonlijkheden een spannende dialoog laten aangaan. Op haar nieuwe album brengt ze nu twee componisten uit Frankrijk samen die uit verschillende tijdperken stammen, heel verschillend zijn en toch interessante dingen gemeen hebben: François Couperin (1668-1733) en Olivier Messiaen (1908-1992). Zoals de grote architect Le Corbusier met zijn 'Polychromie Architecturale' contrasterende kleuren in perfecte harmonie wist te brengen, zo wordt op dit album een soortgelijk effect onthuld. De 'Huit Préludes' van Olivier Messiaen uit 1928/29 vormen het uitgangspunt voor de compilatie van Luisa Imorde. De synestheet Messiaen ordende zijn harmonisch systeem in speciale modi, aan elk waarvan hij precieze kleuren toekende, beginnend met oranje-violet en eindigend met de uiteindelijke kleurig-spirituele verschijning van het licht. Hij ontdekte spannende parallellen hiermee in het werk van François Couperin, de hofklavecinist van de Zonnekoning Lodewijk XIV. Ook hij componeerde een cyclus van acht preludes en schreef tevens de tot in Messiaens tijd geldende definitie van de prelude als 'een vrije compositie waarin de verbeelding al haar ideeën de vrije loop laat'. Luisa Imorde plaatst elk van deze preludes naast een karakterstuk van de barokke meester-klavecinist in dezelfde toonsoort. Met de programmatische titels van Couperin legt zij subtiele verbanden met de composities van Messiaen. Voor haar opnamen koos Luisa Imorde een moderne Bösendorfer vleugel, die de rijkdom van de kleuren van de muziek van volle diepte tot kristallijne hoge tonen naar voren brengt. 'Luisa Imorde combineert een volwassen speeltechniek met een onbedwingbare passie voor het stuk en het instrument om een klankervaring te creëren die de geest doet ontvlammen en het hart doet ontvlammen', - aldus de Süddeutsche Zeitung over het spel van de pianiste. Ze deed mee aan concoursen en won prijzen, maar Luisa Imorde is veel meer geïnteresseerd in het naast elkaar plaatsen van de werken van verschillende componisten met het verklaarde doel ze op een nieuwe manier hoorbaar te maken voor het publiek en verbanden te onthullen die verborgen leken te zijn.