Lana Del Rey Ultraviolence

Bol

Ultraviolence van Lana Del Rey is een album dat zich beweegt binnen de genres dream pop, psychedelic rock, desert rock en slowcore, met invloeden uit bluesrock, softrock en indierock. Het album verscheen als double LP en betekent een belangrijke wending in de muzikale richting van Del Rey. In vergelijking met haar debuut Born to Die, kiest Ultraviolence voor een donkerdere, melancholischere toon en een rijker gelaagd geluid. Het geluid van Ultraviolence kenmerkt zich door zware, galmende gitaren, trage en uitgesponnen composities en een opvallend filmische sfeer. Lana Del Rey's zang varieert van fluisterend kwetsbaar tot indringend uithalend, vaak gedragen door rijke arrangementen en een lome tempo. In plaats van een eenduidig verhaal te vertellen, ademt het album vooral sfeer en roept het beelden op van vergane glamour en broeierige, Amerikaanse landschappen. Het West Coast gevoel is sterk aanwezig, niet alleen in de muziek zelf, maar ook in de thematiek en lyriek. De openingstrack 'Cruel World' is een goed voorbeeld van de stijl van het album: zware, op de jaren zeventig geïnspireerde gitaarriffs vormen de basis onder Del Rey’s melancholische stem. Dit nummer zet direct de toon voor de rest van Ultraviolence en is vanwege het meeslepende karakter een van de hoogtepunten van de plaat. Ook 'Shades of Cool' springt eruit met zijn ijle, haast dromerige gitaarlijn, een langzaam opbouwend arrangement en een orkestrale begeleiding die Del Rey’s stem centraal stelt. De track is donker en meeslepend, en wordt gekenmerkt door de typische combinatie van kwetsbaarheid en dreiging. Een ander belangrijk nummer is 'West Coast', dat zowel tekstueel als muzikaal de Californische sfeer ademt. Het nummer wordt gekenmerkt door afwisselende tempowisselingen, die bijdragen aan het laidback, bijna psychedelische gevoel van het album. Ook de titeltrack 'Ultraviolence' zelf valt op, mede door de tekstuele verwijzingen naar het nummer 'He Hit Me (And It Felt Like a Kiss)' van The Crystals en het verwerken van controversiële, dubbele boodschappen over liefde en destructie. Het album is geproduceerd met oog voor detail, waarbij invloeden uit verschillende stromingen moeiteloos in elkaar overlopen. Dit geeft Ultraviolence tegelijkertijd een tijdloos en een nostalgisch karakter. De melancholie en het filmische gevoel worden versterkt door de langzame songopbouw en de afwisseling tussen fluisterzang en krachtige uithalen. Door het gebruik van analoge instrumenten en authentieke arrangementen klinkt Ultraviolence zowel klassiek als modern. Met Ultraviolence heeft Lana Del Rey een album gemaakt dat de grenzen van popmuziek opzoekt, door bewuste keuzes in sfeer, tekst en productie. De belangstelling voor thema’s als liefde, verlies en zelfdestructie komt overal in terug, zonder dat het sentimenteel wordt. Ultraviolence is daarmee een album dat vraagt om aandachtig luisteren en keer op keer nieuwe lagen prijsgeeft. Het is twee LP’s lang een muzikale reis door een filmisch, duister en fascinatie oproepend universum, waarmee Del Rey haar unieke positie in het hedendaagse muzieklandschap definitief verstevigt.

Records on Vinyl

Lana Del Rey's Ultraviolence, uitgekomen in 2014, is een album dat een diepe indruk maakte op luisteraars wereldwijd. Met zijn rauwe, melancholische sound en de karakteristieke stem van Del Rey werd het een instant klassieker. Tracklisting 1 Cruel World 2 Ultraviolence 3 Shades Of Cool 4 Brooklyn Baby 5 West Coast 6 Sad Girl 7 Pretty When You Cry 8 Money Power Glory 9 Fucked My Way Up To The Top 10 Old Money 11 The Other Woman

Fnac

origineel album - Verschenen op 12/06/2014 - bij Polydor