INXS Full Moon, Dirty Hearts (CD) (Remastered)

Full Moon, Dirty Hearts is het negende studioalbum van de Australische rockband INXS. Het album werd uitgebracht in het begin van de jaren negentig en is later opnieuw uitgebracht als een geremasterde CD. Met deze plaat keerde de band terug naar een rauwere, directe rockstijl, waarbij ze elementen uit genres als grunge, alternatieve rock, techno en hiphop subtiel verwerkten in hun eigen karakteristieke geluid. Het album staat bekend om zijn energie en experimentatie, en heeft een opvallend stevig en soms rokerig geluid. In vergelijking met eerdere INXS-albums zijn de arrangementen op Full Moon, Dirty Hearts minder gepolijst, gericht op een meer organische en spontane beleving van de muziek. Kritieken uit die periode beschreven de nummers als viscerale rocksongs met een losse mix van overstuurde gitaren, donkere bastonen en industriële klankeffecten. Er wordt ook meer geflirt met dansbare ritmes en soulvolle ballads, wat voor extra contrast in het album zorgt. Onder de twaalf tracks op deze plaat zijn een aantal opvallende nummers te vinden. The Gift is een krachtige, ritmische rocker waarmee het album direct een stevige toon zet. Een ander bekend nummer is Please (You Got That...), waarop de legendarische Ray Charles te horen is als gastvocalist en die het soulelement van de plaat verder benadrukt. Ook het titelnummer Full Moon, Dirty Hearts is een belangrijk hoogtepunt: op deze track werkt de band samen met Chrissie Hynde van The Pretenders, wat resulteert in een rauwe en dramatische sfeer die goed past binnen het geheel van het album. Naast deze tracks bevat het album ook nummers als Days of Rust, I'm Only Looking en Kill the Pain, die elk bijdragen aan het brede spectrum aan invloeden en de avontuurlijke inslag van de band in deze periode. Met een totale speelduur van ongeveer veertig minuten blijft het album compact, maar biedt het toch genoeg diepte en variatie voor de luisteraar. Full Moon, Dirty Hearts markeert een fascinerende fase in de carrière van INXS. De band blijft zoeken naar vernieuwing, zonder hun herkenbare stijl te verliezen. Het album past binnen het alternatieve rockgenre van de jaren negentig, met duidelijke sporen van grunge, hiphop en soul. De geremasterde heruitgave versterken het rauwe karakter van de originele opnames, waardoor het album ook vandaag de dag nog krachtig overkomt.