Inxs Elegantly Wasted (LP)

Elegantly Wasted is het tiende studioalbum van de Australische band INXS, uitgebracht als LP en beschikbaar in een geremasterde versie. Het album geldt als het laatste dat is opgenomen met de charismatische frontman Michael Hutchence, waarmee het een bijzondere positie in de geschiedenis van de groep inneemt. Het album verscheen in het jaar waarin de band een nieuwe creatieve richting zocht, mede door de overgang naar een nieuwe platenmaatschappij en het werken met producer Bruce Fairbairn, bekend van samenwerkingen met internationale rockacts. Qua genre beweegt Elegantly Wasted zich tussen rock, pop en alternatieve rock, met duidelijke invloeden van funk en dansmuziek. De sound laat zich kenmerken door energieke gitaarlijnen, ritmische grooves en de karakteristieke, expressieve vocalen van Hutchence. Met dit album wilden de bandleden teruggrijpen op hun roots, maar tegelijk vernieuwen. Ze maakten bewust gebruik van hoogwaardige studioapparatuur om het spontane karakter van de opnames te bewaren. Dit resulteerde in een fris, stevig geluid dat vertrouwd aandoet voor oudere fans, maar ook eigentijds klonk voor de tijd waarin het verscheen. De plaat bevat meerdere tracks die de veelzijdigheid van INXS laten horen. De titeltrack Elegantly Wasted valt op door zijn strakke groove en aanstekelijke refrein; het nummer vangt het paradoxale gevoel van vervulling en leegte, een thema dat ook in andere liedjes terugkeert. Building Bridges is een introspectief nummer dat de melancholieke, persoonlijke kant van de band toont, terwijl Searching opvalt door zijn dromerige sfeer en het sterke melodieuze karakter. Deze nummers illustreren de balans tussen popgevoeligheid en artistieke diepgang die de band op dit album ambieerde. Ondanks de tragische gebeurtenissen die kort na de release van het album volgden, waaronder het overlijden van Michael Hutchence, is Elegantly Wasted in muzikaal opzicht een energieke en hoopvolle plaat. Het album wordt gewaardeerd om zijn vernieuwende, soms nostalgische karakter en de overtuigingskracht waarmee de band zichzelf opnieuw presenteert. Zo diende het als afsluiting van een belangrijke periode in de bandgeschiedenis, maar ook als bewijs van het blijvende artistieke potentieel van INXS.