In transit

In het jaar 2275 staan Rheyn B-71 en Levya C-35 aan het begin van hun Bezinningsjaar, de periode waarin ze hun toekomstplannen zouden moeten heroverwegen. Echter, in plaats van serieus na te denken, beschouwen ze deze tijd als een vakantiekans. Gedreven door nieuwsgierigheid en een verlangen naar avontuur besluiten ze om een illegaal uitstapje te maken naar het mysterieuze reservaat waar de grauwers leven, een apensoort die op mensen lijkt.

Ontdekking van de Grauwers

Bij hun aankomst in het reservaat doen Rheyn en Levya een schokkende ontdekking: de grauwers wonen in huizen, dragen kleding en communiceren met een eigen taal. Wat hen verder verwondert, is dat deze kleurrijke wezens zelfs persoonlijke namen hebben. Het wordt al snel duidelijk dat de grauwers veel complexer zijn dan hen ooit was verteld.

De ontmoeting met de grauwer Aag is een keerpunt in hun avontuur. Aag roept een stroom aan vragen en verwarring op bij de twee jongeren. Zijn grauwers wel echt apen? Is de homo sapiens daadwerkelijk uitgestorven, zoals hen is verteld door de autoriteiten? En hoeveel waarheden zijn er eigenlijk weggelaten in de Wet op de Waarheid, die zo belangrijk wordt geacht in deze dystopische wereld?

De Menselijkheid in Vraag

Het verhaal van Rheyn, Levya en Aag biedt een aangrijpende en beklemmende reflectie op een toekomst waarin mensen dreigen te vergeten wat het betekent om menselijk te zijn. Door hun interacties met de grauwers worden ze geconfronteerd met hun eigen identiteit en de morele implicaties van hun keuze om de waarheid te negeren.

Over de Auteur

Margaretha van Andel, de auteur, heeft een veelzijdige achtergrond. Voordat ze zich in Friesland vestigde, woonde ze in landen als China en Pakistan. Terug in Nederland heeft ze in diverse functies gewerkt, waaronder in een justitiële jeugdinrichting. Tegenwoordig is ze fulltime schrijfster. Bij uitgeverij Lemniscaat heeft ze eerder een young-adultroman, getiteld "Ik", gepubliceerd (ISBN 9789047706250).

Fragment

Een fragment uit het boek vangt de spanning en de emoties van de personages: "Zijn stem kwam nog een keer toen hij al uit zicht was. ‘Dat van die verdoving spijt me, G-1865. Het had niet mogen gebeuren. Ons protocol schrijft voor dat we onze proefdieren geen onnodige pijn mogen bezorgen.’ Met een schreeuw sprong ik overeind. ‘Ik ben geen proefdier! Ik ben geen aap! Ik heet Aag!’ Ik wachtte op zijn reactie, maar er was alleen nog geruis."

Dit boek biedt niet alleen een spannend verhaal, maar ook aanleiding tot reflectie over menselijkheid en de waarheden die we onszelf vertellen.