In tel de ierde stil

Ien tel de ierde stil is de nieuwste dichtbundel van Arjan Hut, geschreven tijdens zijn periode als wâlddichter van de gemeente Achtkarspelen. Deze bundel biedt een intieme blik op een unieke tijd, gekenmerkt door lockdowns, mondkapjes en avondklokken. De poëzie voert de lezer mee naar diverse momenten en plekken, van zijn thuis aan de Delistrjitte tot de treinreis van Ljouwert naar Bûtenpost en de bus naar Surhústerfean. Ook het Skriuwersarkje van Rink van der Velde en een camping in De Pomp zijn inspiratiebronnen die in deze bundel tot leven komen.

Thematiek en Stijl

De gedichten in Ien tel de ierde stil verkennen de relatie tussen tijd en ruimte. Het centrale thema is de wens om de tijd te manipuleren. Door de woorden en beelden in de bundel weeft Hut een verhaal over de menselijke ervaring van tijd. Een terugkerend motief is de vraag of de tijd daadwerkelijk stil kan staan of alleen in ons verlangen te stoppen. Een man op het terras geeft blijk van deze onderliggende behoefte met de verzuchting: “Wie het maar weer als vroeger.” Dit vraagt om reflectie over hoe ons leven is veranderd in de huidige tijd.

In de gedichten komen alledaagse beelden naar voren, zoals een klok die vijf minuten vooruitloopt op de Feanhoop en een hovenier die door de dromen van een dorp wandelt. Deze alledaagse scènes worden op poëtische wijze verbonden met grotere thema’s van verlies, strijd en hoop. Tijdens de verkiezingen wordt de aarde ‘losgelaten’, en in dit spannende tijdsbestek biedt Hut ruimte voor een overpeinzing over de wereld om ons heen, waaronder de dreiging van een nieuwe oorlog.

Beeldtaal en Symboliek

Hut maakt gebruik van rijke beeldtaal en symboliek om de lezer te raken. Er is sprake van oude zomers die bewaard worden in ‘mânske skuorren’ en een nacht waarin de zon op een bijenhuis lijkt. Deze metaforen nodigen de lezer uit om na te denken over de vergankelijkheid van tijd en de schoonheid die in het voorbijgaan te vinden is. De Molkwei die over de terpen lekt in het poldertsjuster weerspiegelt de verbinding tussen verleden en toekomst, en stemt tot nadenken over de sporen die wij achterlaten.

Ien tel de ierde stil is niet alleen een bundel; het is een uitnodiging om stil te staan bij de tijd en de wereld om ons heen. Arjan Hut weet met poëtische finesse de lezer te raken en aan te sporen tot reflectie in deze fascinerende, maar uitdagende tijden.