Honderd miljoen jaar en een dag

Jean-Baptiste Andrea's tweede roman, "Honderd miljoen jaar en een dag", nodigt de lezer uit op een adembenemende paleontologische expeditie in de majestueuze bergen op de grens van Frankrijk en Italië. Na het succes van zijn eerste roman, "Mijn koningin", keert Andrea terug met een verhaal dat de grootsheid van de natuur en de menselijke geest viert.

Het Verhaal

In 1954 vraagt Stan, een professor in de paleontologie aan de universiteit van Parijs, zijn vriend en voormalige assistent Umberto om hem te vergezellen. Stan is geobsedeerd door het vinden van het skelet van een veronderstelde dinosaurus, dat volgens de geruchten in het ijs is bevroren. Samen met Peter, Umberto’s jonge assistent aan de universiteit van Turijn, en de ervaren berggids Gio, begint Stan aan deze onvergetelijke expeditie. Wat aanvankelijk een wetenschappelijk avontuur lijkt, ontwikkelt zich al snel tot een zoektocht naar meer dan alleen de botten van een verloren tijdperk. De confrontatie met de natuur, de kou, de inspanning en de eenzaamheid roepen bij Stan herinneringen op aan zijn moeilijke kindertijd.

Wanneer Stan na twee maanden alleen in het basiskamp moet blijven terwijl de winter intreedt, wordt overleven een pure strijd. Hij moet zijn demonen onder ogen zien en de weg terug naar zijn verlangens en dromen vinden, in afwachting van de lente en de terugkeer naar de bewoonde wereld.

Thematiek en Stijl

"Honderd miljoen jaar en een dag" is een meeslepende avonturenroman die thema’s als volharding, hoop, vriendschap en het overstijgen van een traumatische kindertijd verkent. Andrea's poëtische en verdiepende schrijfstijl, vertaald door Gertrud Maes en Martine Woudt, brengt de lezer dichter bij de pijn en de vreugde van het leven in de natuur. Als lezer voel je de kou in je botten en de spanningen binnen de groep van onderzoekers. De grandioze landschappen en de gezonde berglucht worden tegelijkertijd tastbaar en overweldigend.

Kritische Ontvangst

De roman heeft een uitstekende ontvangst gekregen van critici. Joachim Stoop in HUMO prijst de perfecte balans tussen een meeslepend verhaal en authentieke dialogen, terwijl Marijke Arijs in De Standaard der Letteren de kracht van de beelden benadrukt, waarmee je als lezer mee de berg op klimt. Deze combinatie van krachtige beelden en een strakke, laconieke stijl maakt "Honderd miljoen jaar en een dag" tot een indringende ervaring, die je nog lang bijblijft.

Met zijn 224 pagina's biedt deze verfijnde roman een rijkdom aan emotie en avontuur, een verhaal dat zowel persoonlijke groei als de schoonheid van de natuur viert.