het uur van violet

In "Het uur van het violet" kiest Katie Roiphe voor een ongebruikelijke en bevrijdende benadering van een onderwerp dat iedereen aangaat: de dood. Dit boek onderzoekt de laatste levensdagen van zes opmerkelijke denkers, schrijvers en kunstenaars, en belicht hoe zij omgingen met de onontkoombare realiteit van de naderende dood. Met een referentie naar T.S. Eliot, die het noemt 'het avondlijk uur dat Huiswaarts gericht is en de zeeman thuisbrengt', nodigt Roiphe de lezer uit om stil te staan bij de dieperliggende vragen en emoties rondom het levenseinde.

Roiphe baseert haar inzichten op diepgaand onderzoek en persoonlijke gesprekken met familieleden, vrienden en zorgverleners van haar onderwerpen. Hierdoor krijgen we een indringend en authentiek beeld van de laatste fases van deze opmerkelijke levens.

Een van de prominente figuren in het boek is Susan Sontag, die, in haar derde strijd tegen kanker, worstelt met haar engagement aan het rationele denken. Roiphe neemt ons mee naar het ziekenhuis waar de 76-jarige John Updike, na de slechtst mogelijke diagnose, in een creatieve uitbarsting een gedicht schrijft. Daarnaast reconstrueert ze de hartverscheurende laatste momenten van Dylan Thomas, die in het Chelsea Hotel bijna suïcidaal toegeeft aan de druk van zijn laatste werk en eindigt in totale ontreddering.

Ook Sigmund Freud komt aan bod; na het ontvluchten van het door de nazi's bezette Wenen, blijft hij in ballingschap in Londen vasthouden aan zijn dwangmatige sigarenrookgedrag, dat hij weet zijn gezondheid zal verergeren. Maurice Sendak, de auteur van geliefde kinderboeken, toont in zijn werk een levenslange obsessie voor de dood, die niet altijd zichtbaar is in zijn verhalen maar wel een achterliggende thematiek vormt.

"Het uur van het violet" onthult intieme en verrassende inzichten over de laatste daden van deze creatieve genieën. De lezer wordt geconfronteerd met thema's zoals moed, passie, zelfbedrog, zinloos lijden en onvoorwaardelijke toewijding. Roiphe biedt ook momenten van diep inzicht en begrip, waarbij de menselijke geest zelf troost creëert. Zoals ze zelf stelt: "Als het een bijna ondoenlijke opgave lijkt om het naderen van de dood te verwoorden, wie zou daar dan misschien het beste toe in staat zijn?" Door deze indrukwekkende beschrijvingen helpt Katie Roiphe ons om de dood met meer moed en minder angst onder ogen te zien.