Goon Sax Mirror Ii (LP)

Bol Partner

The Goon Sax heeft de komst van hun nieuwe album Mirror II aangekondigd. Het is het derde album van de band en het eerste album dat uit zal komen op Matador. Het album werd opgenomen in de Invada Studios in Bristol onder leiding van producer John Parish en is het resultaat van drie jaar schrijven. ‘Mirror II’ komt uit op 9 juli en is de start van een nieuw begin voor de band. Met het album nemen ze de luisteraar mee op een multidimensionale reis van muzikaal vakmanschap die van disco naar folk gaat, maar toch een geheel blijft. De verhalen van hun schooldagen uit eerdere muziek zijn uitgegroeid tot een meeslepende en vloeiende wereld.Sinds de oprichting op de middelbare school wordt de uit Brisbane afkomstige band – het trio van Riley Jones, Louis Forster en James Harrison, beste vrienden die om de beurt elk instrument bespelen, zingen en schrijven – geroemd om hun kinetische zelfgemaakte pop. Alle drie de leden hebben een eigen sound ontwikkeld. Zo is Riley’s bubblegumnoise meer aanwezig dan ooit tevoren (‘Desire’, ‘Tag’). Ze liet zich inspireren door Les Rallizes Dénudés, Keiji Haino en Kylie Minogue. Louis humeurige en vorm veranderende pop (‘Psychic’, ‘In The Stone’) komt voort uit een bewondering voor HTRK, Young Marble Giants, Stereolab, The Motels' 'Total Control', Justin Biebers 'Sorry', Chris Kraus 'I Love Dick en Diane Di Prima's Memoirs of a Beatnik. De psychedelische folk van James (‘Carpetry’, ‘Caterpillars’) is ongetwijfeld te danken aan The Walker Brothers, Jandek, Felt en Pink Floyd's Syd Barrett.

Records on Vinyl

Met Mirror II toont het Australische trio Goon Sax een verfijnde evolutie in hun indiepopgeluid. De liedjes op dit album ademen een melancholische sfeer, waarin de samenzang van Riley Jones, Louis Forster en James Harrison op subtiele wijze de emotionele kern van elk nummer versterkt. Invloeden van bands als The Go-Betweens en early Belle and Sebastian zijn hoorbaar, maar Goon Sax creëert een geheel eigen, dromerige muzikale wereld. De teksten verkennen thema's als verlangen en de complexiteit van menselijke relaties, gevangen in poëtische observaties. Hoogtepunten zijn onder meer het introspectieve "Tag", het meeslepende "The Chance" en het delicate "Desire". De gelaagde instrumentatie en de subtiele arrangementen dragen bij aan de intieme en tegelijkertijd ruimtelijke klank van het album.