Giovanni Sollima J.S. Bach: Cello Suites (3 CD)
Beschrijving
Bol
Elke cellist van naam staat uiteindelijk voor de Everest van zijn repertoire, de solo Cellosuites van J.S. Bach. Voor Giovanni Sollima was dit een werk van vele jaren in de maak, zoals hij uitlegt in een inleiding in het boekje. Zoals voor zoveel musici het geval is, zag hij tijdens de pandemie plotseling lege tijd voor zich uitrekken, en deze ruimte voor reflectie en studie stelde hem in staat om zijn relatie met muziek die hij al tientallen jaren kende te verdiepen. Daarbij ontdekte hij een nieuw perspectief door alle zes de suites te spelen op de violoncello piccolo waarvoor Bach waarschijnlijk de Zesde schreef. Dit is een verouderd, vijfsnarig instrument, van een formaat tussen altviool en standaard cello in. Met zijn achtergrond in historisch geïnformeerde uitvoering koos hij voor darmsnaren en een stemming van A = 415hz: een halve toon lager dan de standaard moderne stemming van A = 440hz. ik ben op zoek naar een geluid dat niet is aangepast aan de parameters van vandaag, en naar een antwoord op de vraag naar expressie dat ver afstaat van de visie van de 19e en vroeg 20e eeuw Meer nog dan de keuze van het instrument werpen zijn koppelingen een uniek verhelderend licht op deze bekende stukken. Giovanni Sollima heeft een soort receptiegeschiedenis in klank van de Cellosuites samengesteld. Het omvat Alfredo Piatti's laatromantische bewerking van de Gigue uit de Eerste Suite voor cello en piano; evenals Robert Schumanns eerdere transcriptie van de Gigue uit de Derde Suite. In het begin van de 20e eeuw bewerkte Luigi Forino de Prelude van de Vierde Suite voor cellokwartet; daarna bewerkte Mario Castelnuovo-Tedesco de hele Zesde Suite voor cello solo en strijkers. Vaak halen deze arrangementen de geïmpliceerde harmonieën uit Bachs sololijnen, en ze doen dat als een brug tussen Bachs eigen wereld en hun eigen, latere gevoeligheden. Dergelijke creatieve reacties op Bach zijn bijna volledig onbekend en onopgenomen, waardoor Giovanni Sollima's nieuwe testament van Bach een unieke lonende ervaring is. Hij heeft een aantal korte moderne beschouwingen voor cello solo toegevoegd, van Steve Hackett, Pancho Ragonese, Umberto Pedraglio en hemzelf. Zo is de cirkel rond voor de geschiedenis van de cello solo en van Bachs meesterwerken.
Beschrijving
(2)
Elke cellist van naam staat uiteindelijk voor de Everest van zijn repertoire, de solo Cellosuites van J.S. Bach. Voor Giovanni Sollima was dit een werk van vele jaren in de maak, zoals hij uitlegt in een inleiding in het boekje. Zoals voor zoveel musici het geval is, zag hij tijdens de pandemie plotseling lege tijd voor zich uitrekken, en deze ruimte voor reflectie en studie stelde hem in staat om zijn relatie met muziek die hij al tientallen jaren kende te verdiepen. Daarbij ontdekte hij een nieuw perspectief door alle zes de suites te spelen op de violoncello piccolo waarvoor Bach waarschijnlijk de Zesde schreef. Dit is een verouderd, vijfsnarig instrument, van een formaat tussen altviool en standaard cello in. Met zijn achtergrond in historisch geïnformeerde uitvoering koos hij voor darmsnaren en een stemming van A = 415hz: een halve toon lager dan de standaard moderne stemming van A = 440hz. ik ben op zoek naar een geluid dat niet is aangepast aan de parameters van vandaag, en naar een antwoord op de vraag naar expressie dat ver afstaat van de visie van de 19e en vroeg 20e eeuw Meer nog dan de keuze van het instrument werpen zijn koppelingen een uniek verhelderend licht op deze bekende stukken. Giovanni Sollima heeft een soort receptiegeschiedenis in klank van de Cellosuites samengesteld. Het omvat Alfredo Piatti's laatromantische bewerking van de Gigue uit de Eerste Suite voor cello en piano; evenals Robert Schumanns eerdere transcriptie van de Gigue uit de Derde Suite. In het begin van de 20e eeuw bewerkte Luigi Forino de Prelude van de Vierde Suite voor cellokwartet; daarna bewerkte Mario Castelnuovo-Tedesco de hele Zesde Suite voor cello solo en strijkers. Vaak halen deze arrangementen de geïmpliceerde harmonieën uit Bachs sololijnen, en ze doen dat als een brug tussen Bachs eigen wereld en hun eigen, latere gevoeligheden. Dergelijke creatieve reacties op Bach zijn bijna volledig onbekend en onopgenomen, waardoor Giovanni Sollima's nieuwe testament van Bach een unieke lonende ervaring is. Hij heeft een aantal korte moderne beschouwingen voor cello solo toegevoegd, van Steve Hackett, Pancho Ragonese, Umberto Pedraglio en hemzelf. Zo is de cirkel rond voor de geschiedenis van de cello solo en van Bachs meesterwerken.
FnacAlbum - Verschenen op 01/11/2024
Productspecificaties
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op:
Gerelateerde producten
Naar shop
