Fauré: Nocturnes, Vol. 2

Gabriel Fauré, het zesde en jongste kind van een vader met aristocratische connecties, werd door zijn familie aangemoedigd in zijn vroege muzikale ambities. Hij volgde een opleiding aan de Ecole Niedermeyer in Parijs, waar hij Saint-Saëns ontmoette en een relatie begon die duurde tot Saint-Saëns' dood in 1921. Fauré werkte als organist en componist, bekleedde verschillende posities in Parijs en werd uiteindelijk directeur van het Conservatorium. Hij componeerde een groot aantal liederen, pianomuziek en kamermuziek en sloeg een brug tussen de romantiek en de muziek van de nieuwe eeuw. Zijn composities, waaronder het Requiem, staan hoog aangeschreven in het liturgische en koorrepertoire. Fauré's Nocturnes, een set pianostukken, laten zijn harmonische idioom en gave voor melodie horen. De set bevat de achtste Nocturne, oorspronkelijk Pièce getiteld, met een liedachtig hoofdthema. Fauré componeerde ook Negen Preludes en Drie Romances zonder Woorden, die zijn thematische kruisverbanden en herkenbare stem laten horen. Jean Martin, een leerling van gewaardeerde musici, verdeelt zijn tijd tussen concerten en lesgeven. Hij heeft muziek opgenomen van Brahms, Schumann, Weber en de hedendaagse componist Claude Ballif. Nocturne No.7 in C Sharp Minor, Op. 74 Nocturne No.8 in D Flat Major, Op. 84, No.8 Nocturne No.9 in B Minor, Op. 97 Nocturne No.10 in E Minor, Op. 99 Nocturne No.11 in F Sharp Minor, Op. 104, No.1 Nocturne No.12 in E Minor, Op. 107 Nocturne No.13 in B Minor, Op.119 Prelude No.3 in G Minor, Op. 103, No.3 Prelude No.9 in E Minor, Op. 103, No.9 Trois Romances sans paroles, Op. 17