Eugen Cicero Trio Lulabies (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Eugen Cicero: 'Lullabies', een trio-studio-opname uit 1995 met Decebal Badila op bas en Ringo Hirth op drums. Dit album werd oorspronkelijk alleen uitgebracht voor de Japanse markt en is nu voor het eerst wereldwijd verkrijgbaar. Wanneer een nieuw album zo'n 30 jaar na het overlijden van een muzikant wordt uitgebracht, vraagt dat zeker om enige uitleg: Eugen Cicero was begin jaren 1970 al een populaire pianist in Japan. Terwijl de muziek van Jacques Loussier al bekend was onder de term 'Play Bach', werd Cicero's pianostijl simpelweg 'Rococo Jazz' genoemd. Terwijl Jacques' interpretatie van Bach meer academisch was, rebelleerde Eugen muzikaal tegen de nomenclatuur van zijn toenmalige communistische thuisland Roemenië, was meer geworteld in de jazz. Dit komt omdat zijn medemuzikanten grote artiesten waren zoals Charly Antolini, Niels Henning Ørsted-Pedersen, Tony Inzalaco, Billy Higgins, Ack van Rooyen en Aladár Pege. Nadat Eugen zijn eerste baanbrekende platen had gemaakt met MPS in de jaren 1960, veranderde hij van label naar Intercord en uiteindelijk naar Timeless Records in Nederland in de jaren 1980. Regisseur Ria Wigt introduceerde hem bij de Japanse producer Makoto Kimata (1938-2016). Hierdoor steeg zijn platenverkoop in Japan enorm en door het brede repertoire werd zijn populariteit nog groter. Eugen Cicero genoot een cultstatus in Japan. Japanners houden evenveel van jazz als van klassieke muziek en hebben niet de neiging om een onderscheid te maken, zoals in Europa het geval is, vooral in Duitsland. Eugen toerde door Japan met verschillende trio's in 1972, 1987 en 1993. Zijn vierde Japan tour was al gepland voor 1998, maar vond nooit plaats vanwege zijn vroegtijdige overlijden in 1997. In het begin van de jaren 1990 vroeg Makoto Kimata Eugen herhaaldelijk om het slaapliedje 'Berceuse' van de Franse componist Benjamin Godard (1849-1895) op te nemen voor zijn kleinzoon. Zo begon het 'Lullabies' project. Omdat het niet mogelijk was om in Japan op te nemen, huurde Eugen Cicero de radiostudio van de voormalige SWF in Mainz, Duitsland. Hier nam hij binnen drie dagen twaalf slaapliedjes op samen met Ringo Hirth op drums en Decebal Badila op bas. Het zou de laatste studio-opname uit zijn carrière worden. De 'Lullabies' werden echter alleen voor de Japanse markt geproduceerd.
Beschrijving
(2)
Eugen Cicero: 'Lullabies', een trio-studio-opname uit 1995 met Decebal Badila op bas en Ringo Hirth op drums. Dit album werd oorspronkelijk alleen uitgebracht voor de Japanse markt en is nu voor het eerst wereldwijd verkrijgbaar. Wanneer een nieuw album zo'n 30 jaar na het overlijden van een muzikant wordt uitgebracht, vraagt dat zeker om enige uitleg: Eugen Cicero was begin jaren 1970 al een populaire pianist in Japan. Terwijl de muziek van Jacques Loussier al bekend was onder de term 'Play Bach', werd Cicero's pianostijl simpelweg 'Rococo Jazz' genoemd. Terwijl Jacques' interpretatie van Bach meer academisch was, rebelleerde Eugen muzikaal tegen de nomenclatuur van zijn toenmalige communistische thuisland Roemenië, was meer geworteld in de jazz. Dit komt omdat zijn medemuzikanten grote artiesten waren zoals Charly Antolini, Niels Henning Ørsted-Pedersen, Tony Inzalaco, Billy Higgins, Ack van Rooyen en Aladár Pege. Nadat Eugen zijn eerste baanbrekende platen had gemaakt met MPS in de jaren 1960, veranderde hij van label naar Intercord en uiteindelijk naar Timeless Records in Nederland in de jaren 1980. Regisseur Ria Wigt introduceerde hem bij de Japanse producer Makoto Kimata (1938-2016). Hierdoor steeg zijn platenverkoop in Japan enorm en door het brede repertoire werd zijn populariteit nog groter. Eugen Cicero genoot een cultstatus in Japan. Japanners houden evenveel van jazz als van klassieke muziek en hebben niet de neiging om een onderscheid te maken, zoals in Europa het geval is, vooral in Duitsland. Eugen toerde door Japan met verschillende trio's in 1972, 1987 en 1993. Zijn vierde Japan tour was al gepland voor 1998, maar vond nooit plaats vanwege zijn vroegtijdige overlijden in 1997. In het begin van de jaren 1990 vroeg Makoto Kimata Eugen herhaaldelijk om het slaapliedje 'Berceuse' van de Franse componist Benjamin Godard (1849-1895) op te nemen voor zijn kleinzoon. Zo begon het 'Lullabies' project. Omdat het niet mogelijk was om in Japan op te nemen, huurde Eugen Cicero de radiostudio van de voormalige SWF in Mainz, Duitsland. Hier nam hij binnen drie dagen twaalf slaapliedjes op samen met Ringo Hirth op drums en Decebal Badila op bas. Het zou de laatste studio-opname uit zijn carrière worden. De 'Lullabies' werden echter alleen voor de Japanse markt geproduceerd.
AmazonAudio-cd, In + Out Records (Edel Musica Austria)
Productspecificaties
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op:
Gerelateerde producten
Naar shop
