E Mex Ensemble Qian & Yan (CD)

Xiaoyong Chen houdt ervan om in zijn muziek een constante balans te vinden tussen zijn afkomst uit Beijing en Hamburg, waar hij zich gevestigd heeft, waar hij studeerde bij György Ligeti en waar hij sinds 2013 lesgeeft in compositie en interculturele bemiddeling. Zijn composities zijn, bij wijze van spreken, "westeastern travelling parties": Aan de klassieke inventaris van Europese instrumenten introduceert hij de klanken van Chinese instrumenten die een duizenden jaren lange geschiedenis achter zich hebben. Daaronder zijn de sheng, een mondharmonica, de guzheng, een getokkelde citer, de pip, de viersnarige "Chinese luit", en de yangqin (vergelijkbaar met een westerse dulcimer). Chen brengt de soms scherpe culturele verschillen, het schijnbaar incongruente muzikale materiaal, en zijn begrip van muziek samen in een smeltkroes. Uit dit alles creëert hij fascinerende en steeds nieuwe, originele, serieuze hersenspinsels. Als onderdeel van dit proces vraagt Chen zich af: "Zal de kunst van de toekomst gebaseerd zijn op traditie?", om er dan, nuchter, aan toe te voegen: "Zo ja, waarom?"