Dedications Works For Clarinet & Orchestra

Bol Partner

Al van toen hij als student zijn eerste klassieke concerten bijwoonde, is de Belgische klarinetvirtuoos Roeland Hendrikx verliefd op de warme, fluweelzachte, herfstige sound van Britse orkesten. Sindsdien droomde Hendrikx er stiekem van om met hen op te treden. In april 2018 werd zijn droom werkelijkheid toen hij als eerste Belgische solo-artiest met het illustere London Philharmonic Orchestra mocht samenwerken, om opnames te maken van het beroemdste klarinetconcerto aller tijden (dat van Mozart), van een onrechtmatig verguisd werk (Bruchs Dubbelconcerto voor klarinet en altviool), en van een onverklaarbaar vergeten stuk (het Klarinetconcerto van Gerald Finzi). Met dit gedurfde programma mijdt Hendrikx bewust de grote hits uit het repertoire. Wat de concerti op de nieuwe cd echter allemaal gemeen hebben, is dat het “klarinettistenconcerti" zijn: Mozart schreef zijn klarinetconcerto voor de belangrijkste 18e-eeuwse virtuoos Anton Stadler, terwijl Max Bruch zijn concerto opdroeg aan een 20e-eeuws klarineticoon, zijn zoon Max Felix. In sommige gevallen is de link tussen een stuk en zijn eerste uitvoerder nog sterker, en strekt die band zich ook uit naar latere vertolkers. Tot het klarinetconcert van Gerald Finzi had Hendrikx eerstelijns toegang via zijn docent en mentor Thea King, beroemd klarinetvirtuoze en echtgenote van Frederick Thurston, die het Finzi-concerto in 1949 creëerde. Volgens Hendrikx “moet Thea getuige zijn geweest van het creatieproces. In haar eigen hand krabbelde ze nuttige aanbevelingen in mijn partituur, die mede door Thurston, zo niet door Finzi zelf zijn geïnspireerd". Maar er is meer. Op 27 april 1998 schonk Thea King aan Hendrikx de brieven die Finzi tussen 1948 en 1953 aan haar overleden echtgenoot schreef: ze documenteren de initiële ideeën voor het concerto, de genese, en de groeiende post-première faam. De brieven stellen Hendrikx in staat om verder te gaan dan de noten van het concerto, de protagonisten te ontmoeten, en aan sightseeing te doen in de oer-Britse context van de muziek. Het allerbelangrijkste is dat de brieven informatie uit de eerste hand bevatten over hoe de muziek moet uitgevoerd worden: "Na de opname maakte ik me zorgen dat ik het slot Rondo van het concert te ontspannen had genomen. Maar toen las ik in de brief die Finzi op 2 juli 1950 naar Thurston schreef dat hij weliswaar dolblij was met diens spel ("Ik vond uw spel echt top & er is niets dat ik anders zou hebben gedaan,...."), maar dat hij tegelijkertijd ook op beheersing aandrong: "…, maar neem die Rondo-tune niet te gehaast: hij is zorgeloos & vrolijk, maar niet hectisch". De Finzi-brieven komen uitgebreid aan bod in de liner notes bij deze CD, die op 5 oktober verschijnt, en die een waar eerbetoon is aan de concertklarinet: Hendrikx en het London Philharmonic Orchestra brengen hulde aan een genre, zijn parels, en zijn genieën.

Fnac

Intégrale - Verschenen op 05/10/2019