Decima Victima (LP)
Beschrijving
Bol Partner
Decima Victima is een invloedrijke LP uit de Spaanse post-punk scene, uitgebracht door de Madrileense band Decima Victima. Dit album verscheen in de vroege jaren tachtig en geldt als een belangrijk werk binnen het genre, dat gekenmerkt wordt door een donkere, melancholische toon en een sound die doet denken aan Britse post-punkbands zoals Joy Division en The Cure. De muziek is zowel introspectief als atmosferisch, waarbij de prominente baslijnen, ijle gitaarmotieven en de afstandelijke doch expressieve zang een typische somberheid oproepen. De band ontstond uit een samenwerking tussen de Zweedse broers Lars en Per Mertanen en de Spaanse leden Carlos Entrena en José Brena. Deze culturele mix geeft het album een bijzonder karakter en zorgt voor een eigenzinnige interpretatie van het post-punkgeluid, waarbij invloeden uit verschillende Europese scenes samenkomen. Ondanks hun korte bestaan en het beperkte commerciële succes, wordt Decima Victima geroemd vanwege de constant hoge kwaliteit en coherentie binnen het oeuvre. Het album bevat verschillende sterke en gedenkwaardige tracks, waaronder 'La Voz Que Me Persigue', een nummer dat de sfeer van het album treffend samenvat met zijn hypnotiserende ritmes en beklijvende zang. Ook 'Más Allá Del Silencio' springt eruit door de minimalistische opbouw en het gevoel van vervreemding dat typisch is voor het genre. 'Almas Perdidas' is eveneens een opvallende track, waarin de melancholie en het verlangen centraal staan en de band haar emotionele diepgang toont. Deze nummers laten het beste horen van wat Decima Victima te bieden heeft: een compromisloze, donkere sound die tegelijkertijd warm en menselijk blijft. Het genre van dit album is onmiskenbaar post-punk, met sterke elementen van darkwave. Dit betekent dat de muziek wordt gekenmerkt door een rauwe emotionaliteit, minimalistische arrangementen en een sterke nadruk op bas en ritme, terwijl de teksten vaak persoonlijke, verloren en reflectieve thema’s aansnijden. Decima Victima bracht dit album uit in het begin van de jaren tachtig en aangezien het op LP verscheen, sluit het aan bij de periode waarin dit formaat dominant was binnen alternatieve muziekkringen. Hoewel de band zelf maar kort actief was, heeft deze LP een blijvende invloed gehad op latere Spaanse en internationale artiesten binnen het genre. Decima Victima heeft met dit album een tijdloos document achtergelaten van het Spaanse post-punk erfgoed, dat nog steeds relevant is voor liefhebbers van melancholische, intense en authentieke alternatieve muziek.
Decima Victima is een invloedrijke LP uit de Spaanse post-punk scene, uitgebracht door de Madrileense band Decima Victima. Dit album verscheen in de vroege jaren tachtig en geldt als een belangrijk werk binnen het genre, dat gekenmerkt wordt door een donkere, melancholische toon en een sound die doet denken aan Britse post-punkbands zoals Joy Division en The Cure. De muziek is zowel introspectief als atmosferisch, waarbij de prominente baslijnen, ijle gitaarmotieven en de afstandelijke doch expressieve zang een typische somberheid oproepen. De band ontstond uit een samenwerking tussen de Zweedse broers Lars en Per Mertanen en de Spaanse leden Carlos Entrena en José Brena. Deze culturele mix geeft het album een bijzonder karakter en zorgt voor een eigenzinnige interpretatie van het post-punkgeluid, waarbij invloeden uit verschillende Europese scenes samenkomen. Ondanks hun korte bestaan en het beperkte commerciële succes, wordt Decima Victima geroemd vanwege de constant hoge kwaliteit en coherentie binnen het oeuvre. Het album bevat verschillende sterke en gedenkwaardige tracks, waaronder 'La Voz Que Me Persigue', een nummer dat de sfeer van het album treffend samenvat met zijn hypnotiserende ritmes en beklijvende zang. Ook 'Más Allá Del Silencio' springt eruit door de minimalistische opbouw en het gevoel van vervreemding dat typisch is voor het genre. 'Almas Perdidas' is eveneens een opvallende track, waarin de melancholie en het verlangen centraal staan en de band haar emotionele diepgang toont. Deze nummers laten het beste horen van wat Decima Victima te bieden heeft: een compromisloze, donkere sound die tegelijkertijd warm en menselijk blijft. Het genre van dit album is onmiskenbaar post-punk, met sterke elementen van darkwave. Dit betekent dat de muziek wordt gekenmerkt door een rauwe emotionaliteit, minimalistische arrangementen en een sterke nadruk op bas en ritme, terwijl de teksten vaak persoonlijke, verloren en reflectieve thema’s aansnijden. Decima Victima bracht dit album uit in het begin van de jaren tachtig en aangezien het op LP verscheen, sluit het aan bij de periode waarin dit formaat dominant was binnen alternatieve muziekkringen. Hoewel de band zelf maar kort actief was, heeft deze LP een blijvende invloed gehad op latere Spaanse en internationale artiesten binnen het genre. Decima Victima heeft met dit album een tijdloos document achtergelaten van het Spaanse post-punk erfgoed, dat nog steeds relevant is voor liefhebbers van melancholische, intense en authentieke alternatieve muziek.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: