De laatste zomer

Een hartverscheurend verhaal over hoop en overlEven

In "De laatste zomer", de sublieme nieuwe roman van Lydia Millet, worden lezers meegenomen in een aangrijpend verhaal dat zich afspeelt in een wereld die op de rand van verwoesting staat. Vijftien kinderen, die samen met hun families op vakantie verblijven in een groot landhuis aan een meer, zien zich gedwongen om zich af te zetten tegen de apathische levensstijl van hun ouders. Terwijl deze volwassenen hun dagen doorbrengen in een walm van drank, drugs en seks, voelen de kinderen zich verwaarloosd en onderdrukt.

De situatie escaleert wanneer een verwoestende storm het zonnige landgoed bedreigt. De leiders van de groep, met de zorgzame Eve in hun midden, besluiten te ontsnappen aan de dreiging en nemen de jongere kinderen mee op een gevaarlijke tocht door de chaotische buitenwereld. Deze tocht is niet alleen een fysieke uitdaging, maar weerspiegelt ook hun zoektocht naar identiteit en autonomie in een ouderlijke wereld vol wanhoop en wanordelijkheid.

Een krachtige symboliek

Door de ogen van de kinderen, en vooral door de blik van Eve, wordt het verhaal diepgaand en meeslepend. Het broertje van Eve draagt een versleten kinderbijbel met zich mee, waarvan de apocalyptische verhalen steeds meer gaan lijken op de rampzalige gebeurtenissen die zich om hen heen ontvouwen. Eve zet alles op alles om haar broertje te beschermen, wat het verhaal een extra laag van spanning en emotie geeft.

Millet's meesterlijke vertelstijl

De roman is niet alleen een verhaal van overleven, maar ook een kritische reflectie op de afstand tussen generaties en de impact van klimaatverandering. Millet balanceert moeiteloos tussen humor en ernst, waardoor de lezer wordt uitgedaagd om na te denken over de huidige maatschappij en de wereld waarin we leven. Ze transformeert een generatiekomedie in een diepgaand verhaal dat steeds duisterder wordt naarmate de chaos om hen heen toeneemt.

Persreacties

De pers prijst "De laatste zomer" unaniem. The Wall Street Journal magazine noemt Millet "een van de meest fascinerende romanschrijvers van vandaag", terwijl de Los Angeles Times de roman beschrijft als "pijnlijk scherp en vol donkere humor". The New York Times benadrukt de combinatie van lichtheid en ernst in Millet's werk, en hoe deze verhalen in tijden van grote ontreddering een nieuwe, hoopvolle betekenis kunnen krijgen.

Met deze roman biedt Lydia Millet een beklijvend visioen van wat ons te wachten staat, gecombineerd met een onvergetelijk verhaal over de kracht van de jeugd en de hoop op een betere toekomst.