Dansen op drijfzand

In "Dansen op drijfzand" van Frits Criens komen verleden en heden samen in een aangrijpende roman die de lezer meeneemt naar de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. Wanneer de nazi's eind 1944 vluchten voor de geallieerden, nemen de Ordediensten (OD) het gezag over in delen van Limburg. Vijftig jaar later, in 1994, is de zestienjarige Art Vloebeekx druk bezig met zijn schoolwerkstuk over deze complexe periode. Hij woont tijdelijk bij zijn grootvader, Petran Vloebeekx, in wie hij een diepgaand vertrouwen stelt. Volgens Petran had hij een hoofdrol in de OD, en vertelt hij met trots over zijn ervaringen uit die tijd.

Echter, het vertrouwen van Art wordt op de proef gesteld wanneer hij in contact komt met Ciel van Ekste, het oude buurmeisje van zijn opa. Ciel begint him stuk voor stuk een ander beeld van zijn grootvader te schetsen, waardoor de scherpe afkeer tussen haar en Petran steeds duidelijker wordt. De vijandschap tussen de twee ontaardt in een wijdvertakt web van leugens en halve waarheden, waarin Art als het ware het speelbal wordt.

De confrontatie culmineert in de onthulling van de rivaliteit tussen de broers Sevrien en Ciel van Ekste, en Matties Vincken, Petrans kameraad en Hoofd van de OD. Art raakt verstrikt in deze oorlog van verhalen en begint zich af te vragen wie hij nog kan geloven. Het kinderlijke vertrouwen in zijn opa wankelt, en de jonge man vindt het moeilijk om een keuze te maken in deze storm van tegenstrijdige overtuigingen. Dankzij de steun van zijn klasgenote Lexy, waarmee hij eerder een hechte band heeft opgebouwd na een vechtpartij, komt Art uiteindelijk tot een verrassende beslissing die zijn kijk op de werkelijkheid voor altijd zal veranderen.

"Dansen op drijfzand" is meer dan een roman; het is een verhaal over de zoektocht naar waarheid en de complexe aard van volwassenwording. Met het verleden als achtergrond, verkent Criens de schimmige rol van de Ordedienst en de diepe impact van oorlog op gewone mensen. Frits Criens (1949) is stadsdichter van de gemeente Leudal en bekend om zijn directe vertelstijl. Zijn andere werken, waaronder "Het belang van schone ramen" en "Een roos vol splinters," bevestigen zijn positie als een belangrijke stem in de Nederlandse literatuur.