Creedence Clearwater Revival Mardi Gras (CD)

Mardi Gras is het zevende en laatste studioalbum van Creedence Clearwater Revival en markeert het einde van de band als een belangrijke naam in de Amerikaanse rockgeschiedenis. Dit album verscheen in het jaar 1972, na het vertrek van gitarist Tom Fogerty, waardoor de groep voor het eerst als trio opereerde. De overgebleven leden, John Fogerty, Stu Cook en Doug Clifford, namen zowel het schrijf- als het productiewerk voor hun rekening, wat zorgde voor een opvallend andere dynamiek dan op eerdere albums. Het genre van Mardi Gras is overwegend countryrock, met invloeden uit rock ’n roll en americana. Op deze plaat wordt de vertrouwde sound van Creedence Clearwater Revival gecombineerd met meer ruimte voor de creatieve inbreng van Cook en Clifford naast het werk van John Fogerty. Waar Fogerty voorheen domineerde als songwriter, brengen Cook en Clifford op dit album zelfstandig geschreven nummers, waarbij zij ook de leadzang voor hun rekening nemen. Mardi Gras bevat enkele opvallende tracks die karakteristiek zijn voor zowel het album als het einde van de band. Een goed voorbeeld is Sweet Hitch-Hiker, een energieke rocktrack geschreven door John Fogerty, die een hit werd en het karakteristieke CCR-geluid nog eenmaal stevig neerzet. Een andere noemenswaardige song is Hello Mary Lou, een cover van het door Gene Pitney geschreven en door Ricky Nelson beroemd gemaakte nummer. Creedence's versie ademt klassieke rock ’n roll en wordt gezongen door Fogerty. De ballad Someday Never Comes staat bekend als een van de meest aangrijpende en persoonlijke nummers die John Fogerty voor de band schreef; het werd bovendien de laatste officiële single van CCR. De sfeer rond de opnames van Mardi Gras was gespannen. De creatieve verschillen tussen de bandleden kwamen meer dan ooit aan het oppervlak, en de kwaliteit van de nummers liep volgens velen uiteen. Met name de bijdragen van Cook en Clifford werden destijds wisselend ontvangen, terwijl de kracht van Fogerty’s nummers overeind bleef. Toch heeft dit album, mede dankzij zijn status als het allerlaatste werk van de band, een bijzondere plek in de discografie van Creedence Clearwater Revival. Mardi Gras is daarmee een plaat waarin het einde en het experiment samenkomen: het album laat horen hoe een band die groot werd dankzij een herkenbare, krachtige sound, worstelt met interne verhoudingen en zich uiteindelijk opheft, terwijl ze toch nog enkele klassiekers aan hun rijke oeuvre toevoegen.