Complete Sonatas For Violin & Keybo (CD)

Voordat ik aan deze opnamen van Mozarts complete duomuziek voor piano en viool begon, was mijn ervaring met veel van deze werken als een typische naoorlogse luisteraar. Deze sonates, vaak slechts één voor één uitgevoerd, fungeerden voornamelijk als een manier om de strijkarm te trainen en de vingers op te warmen voordat serieuze recitalstukken werden uitgevoerd. De rol van de producer in een dergelijk project omvat uitvoerig toezicht houden op de sessies, het waarborgen dat alle muziek aan bod komt en het selecteren van de beste takes voor het eindproduct.

In deze nieuwe opnames ontdekken zowel Gary Cooper als Rachel Podger een bijzondere essentie in Mozarts muziek, die ons begrip van het genre in zijn handen verheldert. Dit maakt deze serie radicaler en spannender. Voor sommige luisteraars mag de traditionelere, gestructureerde benadering van Szymon Goldberg en Radu Lupu ontbreken, maar daarentegen brengen Cooper en Podger de dialoog en karakterisering naar nieuwe en stralende niveaus. De zorgvuldige programmatie van de vroege, midden en late sonates maakt het mogelijk om Mozart's verschillende ambities en nuances in de muziek te begrijpen.

Deze serie benadrukt de verfijning die Mozart aan zijn sonates of variaties 'op bestelling' heeft gegeven. Dit biedt een ontroerend inzicht in het bewustzijn van bekwaamheid en de individuele karakters van de uitvoerenden. De intimiteit en tederheid van deze stukken worden op wonderlijke wijze tot uiting gebracht door het duo, hetgeen als producer een groot plezier was om met hen samen te werken aan het vinden van de verschuivende stemmingen in deze muziek.

Een opmerkelijke ontdekking is dat sommige sonates veel groter zijn dan eerder gedacht. De pianosonates, vooral de laatste tien, bevatten microkosmische zinspelingen en verwijzingen naar andere instrumenten, wat blijkt uit de rijke textuur van de muziek. De ‘high-end’ piano-vioolsonates verkennen grenzen die hun eigen genre vrijwel overstijgen, met name door de prachtige, lange adagio's.

Na het grondig bestuderen van elk stuk, blijkt er een overvloed aan verborgen juweeltjes te zijn; deze werken zijn vaak onderschat en verkeerd begrepen. Waarom er nog geen volledige opname op historische instrumenten is gemaakt, blijft een raadsel. Vanuit mijn 'bevoorrechte' positie als hoofdluisteraar kan ik met zekerheid zeggen dat geen enkel duo deze transparante en veeleisende muziek zo moeiteloos, elegant, geestig, emotioneel overtuigend en genietbaar laat klinken.