Chet Baker Blood, and Tears (LP)

Bol Partner

Blood, Chet And Tears van Chet Baker is een studioalbum dat valt binnen het pop-jazz genre en verscheen op lp formaat in het begin van de jaren zeventig. Het album geldt als een opvallende en enigszins controversiële uitgave in het oeuvre van Baker, omdat hij hier hoorbaar probeert aan te sluiten bij de veranderende muzikale trends van zijn tijd. Terwijl Chet Baker doorgaans bekendstaat als een van de grootste jazz-trompettisten van de West Coast jazz, kiest hij op deze plaat nadrukkelijk voor toegankelijke, easy-listening invloeden en bewerkingen van populaire nummers uit die periode. Op Blood, Chet And Tears interpreteert Baker verschillende bekende pop- en rocknummers, waardoor het album afwijkt van zijn meer klassieke jazzrepertoire. Zijn kenmerkende zachte trompetgeluid en breekbare zang blijven wel herkenbaar aanwezig, maar ze worden ingezet in dienst van bewerkingen van bijvoorbeeld The Beatles' 'Something' en The Archies' 'Sugar, Sugar'. Deze keuze weerspiegelt niet alleen een poging om een breder publiek te bereiken, maar laat ook zien dat Baker zich muzikaal probeerde aan te passen aan de eisen van de tijd. Zijn versie van 'Come Saturday Morning' valt op door de emotionele geladenheid en de aparte, bijna fragiele zang, waarmee Baker het nummer een eigen lading geeft. De selectie van tracks op het album bestaat verder uit covers van destijds populaire nummers als 'Spinning Wheel', 'Evil Ways' en 'You’ve Made Me So Very Happy'. Elk stuk krijgt een eigen, licht jazzy reinterpretatie, waarbij de instrumentatie en arrangementen inspelen op het destijds dominante easy-listening geluid. Voor Baker, die bekendstaat om zijn introspectieve benadering en gevoelige speelstijl, betekende deze samenwerking met de hedendaagse klankwereld een compromis tussen artistiek idealisme en commerciële druk. Blood, Chet And Tears werd uitgebracht in een fase van Bakers carrière waarin hij meer worstelde met zijn muzikale identiteit. Kritisch werd er destijds en naderhand wisselend op het album gereageerd; waar sommigen het beschouwen als een minder geslaagde poging tot ‘meedoen met de tijd’, waarderen anderen juist de eigenzinnige aanpak waarmee Baker zelfs populaire muziek wist toe te eigenen binnen zijn stijl. Dit uit zich in het subtiele samenspel van trompet, zang en eenvoudige arrangementen die desondanks ruimte laten voor emotionele zeggingskracht. Kenmerkend voor het album is dat het zowel voor de jazzliefhebber als voor de popfan herkenningspunten biedt. Tracks als 'Something', 'Sugar, Sugar' en 'Come Saturday Morning' maken duidelijk dat Chet Baker niet schuwde om grenzen op te zoeken. Tegelijkertijd blijft ‘Blood, Chet And Tears’ vooral een interessante momentopname van een jazzicoon die, ondanks twijfel en aarzeling, zijn eigen geluid probeerde te bewaren binnen een veranderend muzikaal landschap. Het lp-album wordt hierdoor een curiositeit in Bakers discografie: een schakel tussen zijn vroege pure westcoast jazz en de zoektocht naar nieuwe expressievormen later in zijn carrière.

Fnac

origineel album - Verschenen op 04/10/2024 - bij Verve