Camel Breathless (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Breathless van Camel is een studioalbum dat in 1978 werd uitgebracht en onder liefhebbers van progressieve rock bekend staat als het zesde wapenfeit van de Britse band. Het album betekent een overgangsperiode voor Camel, want het is de laatste plaat waarop toetsenist Peter Bardens meespeelt. Deze cd werd gemaakt in een tijd waarin de band onder druk stond van zowel de platenmaatschappij als eigen creatieve spanningen. Er was een verwachting dat ze meer radiovriendelijke, hitpotentiële nummers zouden produceren, terwijl binnen de band enerzijds werd gestreefd naar technisch meer uitdagende muziek, anderzijds naar een duidelijker blues-oriëntatie. Het genre van Breathless valt voornamelijk onder de progressieve rock, maar het album kent een opvallende mix van stijlen. Vergeleken met eerdere Camel-albums zoals The Snow Goose en Moonmadness biedt Breathless een lichtere, ietwat toegankelijker sound. Dit komt onder andere door het inbrengen van elementen uit disco, pop, funk en zelfs reggae. Ondanks deze bredere muzikale aanpak behoudt het album een duidelijke progressieve inslag, vooral hoorbaar in de langere, complexere composities. Een van de tracks die direct aanspreekt is het titelnummer Breathless. Hier komt de lichtere toon van het album duidelijk naar voren, met zachte zang en een luchtig arrangement. 'Echoes' is een ander opvallend nummer; het betreft een klassiek progressief rockstuk dat traditionele Camel-kenmerken in zich draagt: lange instrumentale passages, uitgebreide gelaagdheid en sterke muzikale technischheid. Tenslotte is 'The Sleeper' een track waarop Camel hun meesterlijke beheersing van complexe ritmes en melodieën volledig laat horen, en deze wijze van spelen wordt binnen het progressieve genre als uitzonderlijk beschouwd. De bezetting op dit album bestaat uit Andrew Latimer op gitaar en synthesizer (die op een aantal nummers ook zang voor zijn rekening neemt), Peter Bardens op toetsen en orgel, Richard Sinclair op bas (en zang bij onder andere Breathless zelf), Andy Ward op drums en percussie, en Mel Collins die fluit, hobo en saxofoon speelt. Voor sommige tracks zijn gastmuzikanten uit Caravan toegevoegd, wat zorgt voor extra diepte in het geluid. De ontvangst van Breathless was destijds gemengd. Sommige fans waren kritisch vanwege de richting waarin de band zich bewoog: er zouden concessies zijn gedaan aan het popgevoel ten koste van de diepgang. Tegelijkertijd blijft onder progressieve rock-liefhebbers de waardering bestaan voor de experimentele kracht, het technische vernuft en de aanstekelijke lichtheid die het album biedt. Breathless is daarmee een album dat zowel het verleden als de vernieuwing van Camel markeert binnen het progrock-landschap.
Breathless van Camel is een studioalbum dat in 1978 werd uitgebracht en onder liefhebbers van progressieve rock bekend staat als het zesde wapenfeit van de Britse band. Het album betekent een overgangsperiode voor Camel, want het is de laatste plaat waarop toetsenist Peter Bardens meespeelt. Deze cd werd gemaakt in een tijd waarin de band onder druk stond van zowel de platenmaatschappij als eigen creatieve spanningen. Er was een verwachting dat ze meer radiovriendelijke, hitpotentiële nummers zouden produceren, terwijl binnen de band enerzijds werd gestreefd naar technisch meer uitdagende muziek, anderzijds naar een duidelijker blues-oriëntatie. Het genre van Breathless valt voornamelijk onder de progressieve rock, maar het album kent een opvallende mix van stijlen. Vergeleken met eerdere Camel-albums zoals The Snow Goose en Moonmadness biedt Breathless een lichtere, ietwat toegankelijker sound. Dit komt onder andere door het inbrengen van elementen uit disco, pop, funk en zelfs reggae. Ondanks deze bredere muzikale aanpak behoudt het album een duidelijke progressieve inslag, vooral hoorbaar in de langere, complexere composities. Een van de tracks die direct aanspreekt is het titelnummer Breathless. Hier komt de lichtere toon van het album duidelijk naar voren, met zachte zang en een luchtig arrangement. 'Echoes' is een ander opvallend nummer; het betreft een klassiek progressief rockstuk dat traditionele Camel-kenmerken in zich draagt: lange instrumentale passages, uitgebreide gelaagdheid en sterke muzikale technischheid. Tenslotte is 'The Sleeper' een track waarop Camel hun meesterlijke beheersing van complexe ritmes en melodieën volledig laat horen, en deze wijze van spelen wordt binnen het progressieve genre als uitzonderlijk beschouwd. De bezetting op dit album bestaat uit Andrew Latimer op gitaar en synthesizer (die op een aantal nummers ook zang voor zijn rekening neemt), Peter Bardens op toetsen en orgel, Richard Sinclair op bas (en zang bij onder andere Breathless zelf), Andy Ward op drums en percussie, en Mel Collins die fluit, hobo en saxofoon speelt. Voor sommige tracks zijn gastmuzikanten uit Caravan toegevoegd, wat zorgt voor extra diepte in het geluid. De ontvangst van Breathless was destijds gemengd. Sommige fans waren kritisch vanwege de richting waarin de band zich bewoog: er zouden concessies zijn gedaan aan het popgevoel ten koste van de diepgang. Tegelijkertijd blijft onder progressieve rock-liefhebbers de waardering bestaan voor de experimentele kracht, het technische vernuft en de aanstekelijke lichtheid die het album biedt. Breathless is daarmee een album dat zowel het verleden als de vernieuwing van Camel markeert binnen het progrock-landschap.
Fnacorigineel album - Verschenen op 15/07/2004
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: