Bill Trio Evans Moon Beams (LP)

Bol Partner

Moon Beams is een jazzalbum van het Bill Evans Trio en werd oorspronkelijk uitgebracht als LP in het jaar 1962. Het album betekende een bijzonder keerpunt in Evans’ carrière, omdat het de eerste studioplaat was die hij opnam na het verlies van bassist Scott LaFaro. De impact van LaFaro’s dood klinkt door in de muziek: waar Evans eerder met een energieke dynamiek speelde, koos hij nu resoluut voor een ingetogen, ballad-georiënteerde benadering. Het trio op dit album bestaat uit Bill Evans op piano, Chuck Israels op contrabas en Paul Motian op drums. Israels stapte als nieuwe bassist in en bracht een meer begeleidende, subtiele stijl die goed aansloot bij Evans’ introspectieve spel. Qua genre behoort Moon Beams tot de moderne jazz, specifiek binnen het subgenre van de pianotrio-jazz, en kenmerkt zich door zijn lyrische benadering, verfijnde harmonieën en een grote emotionele diepgang. De LP bevat zowel standards uit de Amerikaanse jazztraditie als eigen composities van Evans. Wat direct opvalt aan de sfeer van het album is het gevoel van ruimte en stilte: Evans laat noten ademen, wat zorgt voor een contemplatieve atmosfeer waarin iedere noot tot zijn recht komt. De emotionele verwerking van verlies komt naar voren in de gevoelige aanpak en het strakke samenspel van het nieuwe trio. Een kenmerkend nummer op Moon Beams is Re: Person I Knew, een originele compositie van Evans en een anagram van de naam van producer Orrin Keepnews. Dit stuk opent het album en illustreert de bijna fluisterende manier waarop Evans melodieën vormgeeft. De pianoklanken worden niet gehamerd, maar lijken zachtjes uit het instrument gelokt te worden, wat een intieme sfeer oproept. Een ander belangrijk nummer is Polka Dots and Moonbeams, een klassieker uit het jazzrepertoire. Evans weet in deze interpretatie een krachtige emotie te vangen zonder overdreven sentimentaliteit, ondersteund door het warme, ondersteunende basspel van Israels en het subtiele drumwerk van Motian. Stairway to the Stars behoort eveneens tot de hoogtepunten en toont Evans’ vermogen om ballads rijk te kleuren met harmonie en ritmische subtiliteit. De plaat is geheel gevuld met ballads, in tegenstelling tot het zusteralbum How My Heart Sings uit dezelfde periode, waarop de meer up-tempo stukken zijn verzameld. De materiaalkeuze onderstreept het introspectieve karakter van het album, waar Evans zijn artistieke visie en persoonlijke verlies centraal stelt. Het samenspel tussen de drie musici is opvallend beheerst en intiem; elke muzikale laag draagt bij aan een zorgvuldig uitgebalanceerd geheel, waarin rust en nuance de leidraad vormen. Moon Beams wordt gezien als een belangrijk werk binnen de discografie van Bill Evans. Het album heeft qua klank en aanpak een blijvende invloed gehad op het jazztrio-format. Evans’ lyriek, ritmische finesse en harmonische diepgang maken het tot een LP die zowel technisch als emotioneel indruk maakt. Het is een voorbeeld van hoe jazz op het hoogste niveau niet alleen virtuositeit, maar vooral expressie en samenspel is. De manier waarop het trio ballads behandelt, maakt Moon Beams tot een onmisbaar document binnen de moderne jazzgeschiedenis, en het album wordt nog steeds gewaardeerd door zowel critici als liefhebbers.

Fnac

origineel album - Verschenen op 16/04/1995 - bij Virgin Records