Alfonso Baschiera Modernismo Italiano, 20th Century Guitar Music (CD)

Na de epigonen van de Veristische opera brachten de componisten van de zogenaamde 'Generatie van de Tachtigers' (d.w.z. Casella, Pizzetti, Alfano, Respighi en Malipiero) een nieuwe lymfe in de Italiaanse instrumentale muziek van de twintigste eeuw. Deze componisten hadden een gedegen academische opleiding; zij stonden zowel open voor de herontdekking van het Italiaanse muzikale erfgoed uit het verleden, als voor de nieuwigheden die elkaar opvolgden in de premières van de Parijse theaters. De gemeenschappelijke kenmerken van deze componisten zijn de herontdekking en de studie van de Italiaanse instrumentale muziek die tussen de zestiende en de achttiende eeuw is geschreven (van Monteverdi tot Vivaldi en van Gabrieli tot Frescobaldi), het behoud van de tonaliteit en de toevoeging van modaliteits- en chromatische elementen. Onder deze componisten bevinden zich ook Mario Barbieri en Giuseppe Rosetta, hoewel zij minder vernieuwend waren dan Malipiero en Ghedini. Giulio Viozzi, uit Triëst, was daarentegen in staat een stijl uit te werken met krachtige chromatische kenmerken. Hoewel alle hier voorgestelde stukken zijn geschreven tussen 1953 en 1984, kunnen we niet spreken van avant-gardemuziek. Er zijn geen grafische formules die gebonden zijn aan nieuwe muziek, er is geen sprake van het loslaten van toonsoorten, die daarentegen nog duidelijk aanwezig zijn. Alles kan veeleer worden begrepen in het kader van de nieuwe tendensen van de Italiaanse instrumentale school na de Tweede Wereldoorlog. De schaduw van Casella en zijn brede Europese visie hangt over al deze werken. Deze stroming kan daarom in wezen 'Italiaans modernisme' worden genoemd. De werken van Gian Francesco Malipiero en Giorgio Federico Ghedini zijn de werken die dit idee van modernisme het best belichamen. Deze musici zijn zowel op Italiaans als op Europees niveau van groot belang. Op volwassen leeftijd hebben zij hun unieke maar waardevolle bijdrage aan de gitaarliteratuur nagelaten. Hun twee stukken, die zeer verschillende resultaten opleveren, gaan uit van gemeenschappelijke gebaren die bestaan uit het herstel van de modaliteit, het gebruik van chromatiek en de invoeging van fragmenten en compositorische processen die een dialoog aangaan met de Italiaanse muziek uit het verleden.